• Çocukluk ile ilgili Güzel Sözler •
Çocuk olsam yeniden; Bir tek düştüğüm için acısa içim.
Ve kalbim, çok koştuğum zaman çarpsa sadece. (Cemal Süreya)
Annesinden dayak yediği halde, yine ‘anne’ diye ağlayan bir çocuktur aşk. (Cemal Süreya)
Özlüyorum be annem seni özlüyorum çocukluğumu özlüyorum hiçbir şey düşünmeden kafamı yastığa koyunca uyumayı özlüyorum.
Sorun çaresizlik değil, isteksizlik… İsteksiziz, çünkü çocuklukta bize uygulanan ilk şey, içimizdeki isteği öldürmektir. (George B. Sahaw)
İnsanoğlu çocukluktan sıkılır, büyümek için acele eder, sonrada çocukluğunu özler.
Büyüdükçe çocukluğumdaki heyecanı yaşama sevincini kaybettim gittim, geriye bir çocukluk anılarım kaldı.
Zaman lazım sadece, unutacaksın! Nasıl unuttuysan çocukluğunu, kırılan oyuncaklarını, kırılan kalbini de öyle unutacaksın. (Cemal Süreya)
Çocukluğumuz hep anılarda kaldı ağlasak da, özlesek de o günler geri gelmeyecek.
Şimdi kapım çalınsa açtığımda çocukluğum karşımda dursa ve hiç gitmese tekrar benim olsa.
Kaldı işte; çayımız bardakta, çocukluğumuz sokaklarda, mutluluğumuz kursağımızda, sevdiklerimiz uzaklarda. (Nazım Hikmet)
Küçüklük fotoğraflarıma bakınca kendimi ısırasım geliyor ama şimdi aynaya bakınca bedenimi terk edesim geliyor. Bu nedir arkadaş yahu?
Annem herkese çocukluk fotoğrafımı gösteriyor; yani göstermekte haklı bende tıpkı Kıvanç Tatlıtuğ’un çocukluğu gibiymişim.
Bir gün çok zengin olursam, çocukluk satın alacağım. Büyüklük sizde kalsın. (Yuja Dab)
İsteklerimiz çok büyük değildi küçücük bir oyuncak, minicik bir bebek onlar için bile saatlerce ağlardık.
Gökyüzü gibi bir şey şu çocukluk, hiç bir yere gitmiyor. (Edip Cansever)
Ömrünüzde hiçbir zaman doldurulmayacak o boşluk, her zaman anlatılsa hep özlemle dinlenen bir masaldan farksızdı çocukluk.
Oynadığın oyunları özlersin, sonra hafif bir gülümsersin ve şimdiki yaşadığın yıllarla çelişirsin, hüzünlenirsin.
Kimi insan mutlu olduğu zaman özler çocukluğunu, kimi insan hüzünlendiği zaman. Yani hemen hemen her insan çocukluğa özlem duyar.
Çocukluğu özlemek istediğin ama sahip olamadığın ya da sahip olduğun ama kaybettiğin her şeyi hatırlamak, kocaman olmuşken bile çocukluğundan kalan bir oyuncağa sarılarak ağlamak gibidir.
Nasıl unuttuysan çocukluğunu ve kırılan oyuncaklarını, kırılan kalbini de öyle unutacaksın.
Çocukluk insanın şiir halidir. Diğer dönemleri ise düz yazı. (İbrahim Tenekeci)
Çocuk olmanın en güzel yanı; istediğin zaman ağlayabilmekti.
Büyüdükçe insanlar gizli gizli ağlıyor çünkü.
Küçüklük fotoğraflarıma bakıyorum da, fakirlik varmış biraz, başka şeyler özensizmiş.
Ama mutluymuş oradakiler. Herkes gülümsüyor en içtenliğiyle.
Benim hevesimi küçükken kırdılar albayım, sonra kırık çıkıkcıya götürdüler yanlış kaynadı.
Hayatım boyunca yanlış şeylere heves ettim durdum. (Oğuz Atay)
Çocukluk başlı başına bir memlekettir, hatta sılasıdır insanın. Büyüdükçe sıla özlemimiz artar, hayat giderek gurbetleşir. Sanki ne yaşarsak yaşayalım hep gurbetteyizdir. Büyümek, gurbete çıkmaktır. – (Murathan Mungan)
Çocukken; her şeyin sahibi olmak için büyümek isterdik.
Büyüdük; şimdi her şeyden uzak olmak için hep çocuk kalmak istiyoruz. (Paulo Coelho)
Çocukken fazla mutlu olmayıp, birazını da bu zamanlara saklasaydım.
Lazım oluyor arada. (Cemal Süreya)
Çocukluğunu unutan ve çocuklara sevgi duymayan bir öğretmen ne çocukları eğitebilir, ne de çocuklara yardımcı olabilir. (Krişnamurti)
Düşünüyorum da biz, büyüyerek çocukluk etmişiz. (Turgut Uyar)
Sadece çocukken güler insan, diğerleri palavra.
Çünkü insan büyüdükçe komikliklere değil, acılara gülmeyi öğrenir aslında.
Ve kalbim, çok koştuğum zaman çarpsa sadece. (Cemal Süreya)
Annesinden dayak yediği halde, yine ‘anne’ diye ağlayan bir çocuktur aşk. (Cemal Süreya)
Özlüyorum be annem seni özlüyorum çocukluğumu özlüyorum hiçbir şey düşünmeden kafamı yastığa koyunca uyumayı özlüyorum.
Sorun çaresizlik değil, isteksizlik… İsteksiziz, çünkü çocuklukta bize uygulanan ilk şey, içimizdeki isteği öldürmektir. (George B. Sahaw)
İnsanoğlu çocukluktan sıkılır, büyümek için acele eder, sonrada çocukluğunu özler.
Büyüdükçe çocukluğumdaki heyecanı yaşama sevincini kaybettim gittim, geriye bir çocukluk anılarım kaldı.
Zaman lazım sadece, unutacaksın! Nasıl unuttuysan çocukluğunu, kırılan oyuncaklarını, kırılan kalbini de öyle unutacaksın. (Cemal Süreya)
Çocukluğumuz hep anılarda kaldı ağlasak da, özlesek de o günler geri gelmeyecek.
Şimdi kapım çalınsa açtığımda çocukluğum karşımda dursa ve hiç gitmese tekrar benim olsa.
Kaldı işte; çayımız bardakta, çocukluğumuz sokaklarda, mutluluğumuz kursağımızda, sevdiklerimiz uzaklarda. (Nazım Hikmet)
Küçüklük fotoğraflarıma bakınca kendimi ısırasım geliyor ama şimdi aynaya bakınca bedenimi terk edesim geliyor. Bu nedir arkadaş yahu?
Annem herkese çocukluk fotoğrafımı gösteriyor; yani göstermekte haklı bende tıpkı Kıvanç Tatlıtuğ’un çocukluğu gibiymişim.
Bir gün çok zengin olursam, çocukluk satın alacağım. Büyüklük sizde kalsın. (Yuja Dab)
İsteklerimiz çok büyük değildi küçücük bir oyuncak, minicik bir bebek onlar için bile saatlerce ağlardık.
Gökyüzü gibi bir şey şu çocukluk, hiç bir yere gitmiyor. (Edip Cansever)
Ömrünüzde hiçbir zaman doldurulmayacak o boşluk, her zaman anlatılsa hep özlemle dinlenen bir masaldan farksızdı çocukluk.
Oynadığın oyunları özlersin, sonra hafif bir gülümsersin ve şimdiki yaşadığın yıllarla çelişirsin, hüzünlenirsin.
Kimi insan mutlu olduğu zaman özler çocukluğunu, kimi insan hüzünlendiği zaman. Yani hemen hemen her insan çocukluğa özlem duyar.
Çocukluğu özlemek istediğin ama sahip olamadığın ya da sahip olduğun ama kaybettiğin her şeyi hatırlamak, kocaman olmuşken bile çocukluğundan kalan bir oyuncağa sarılarak ağlamak gibidir.
Nasıl unuttuysan çocukluğunu ve kırılan oyuncaklarını, kırılan kalbini de öyle unutacaksın.
Çocukluk insanın şiir halidir. Diğer dönemleri ise düz yazı. (İbrahim Tenekeci)
Çocuk olmanın en güzel yanı; istediğin zaman ağlayabilmekti.
Büyüdükçe insanlar gizli gizli ağlıyor çünkü.
Küçüklük fotoğraflarıma bakıyorum da, fakirlik varmış biraz, başka şeyler özensizmiş.
Ama mutluymuş oradakiler. Herkes gülümsüyor en içtenliğiyle.
Benim hevesimi küçükken kırdılar albayım, sonra kırık çıkıkcıya götürdüler yanlış kaynadı.
Hayatım boyunca yanlış şeylere heves ettim durdum. (Oğuz Atay)
Çocukluk başlı başına bir memlekettir, hatta sılasıdır insanın. Büyüdükçe sıla özlemimiz artar, hayat giderek gurbetleşir. Sanki ne yaşarsak yaşayalım hep gurbetteyizdir. Büyümek, gurbete çıkmaktır. – (Murathan Mungan)
Çocukken; her şeyin sahibi olmak için büyümek isterdik.
Büyüdük; şimdi her şeyden uzak olmak için hep çocuk kalmak istiyoruz. (Paulo Coelho)
Çocukken fazla mutlu olmayıp, birazını da bu zamanlara saklasaydım.
Lazım oluyor arada. (Cemal Süreya)
Çocukluğunu unutan ve çocuklara sevgi duymayan bir öğretmen ne çocukları eğitebilir, ne de çocuklara yardımcı olabilir. (Krişnamurti)
Düşünüyorum da biz, büyüyerek çocukluk etmişiz. (Turgut Uyar)
Sadece çocukken güler insan, diğerleri palavra.
Çünkü insan büyüdükçe komikliklere değil, acılara gülmeyi öğrenir aslında.
 |
| Tags: Çocukluk İle İlgili Anlamlı Sözler Çocukluk İle İlgili Güzel Sözler Çocukluk İle İlgili Sözler Tumblr Çocukluk İle İlgili Sözler Uzun Çocuklukla İlgili Sözler Küçüklüğümüz İle İlgili Sözler |
Sizinde Aklınızda Güzel Sözler Varsa Yoruma Yazıp Diğer Kullanıcılarımızla Paylaşabilirsiniz.
Yorum Gönder
Bilgi Paylaştıkça Güzel Dir, Paylaşır Mısınız ?
Sayfamızı Değerlendirin